اجتماعی

امام على النقى علیه السّلام‏فرمود: خدا را بقعه‏هاست که دوست دارد در آنها دعا شود تا دعاى کسى را که وى را خوانده است به اجابت رساند، و بارگاه امام حسین (علیه السّلام) از آن جمله باشد.

و فرمود علیه السّلام: هر که از خدا پرهیزد از او پرهیزند (و حرمتش نگهدارند) و هر که از خدا فرمان برد فرمانش ببرند و هر که از آفریدگار فرمان برد از خشم آفریدگان پروا ندارد و هر که آفریدگار را به خشم آرد باید یقین داند که به خشم آفریدگان دچار مى‏شود.

و فرمود علیه السّلام: هر که از مکر خدا و بازخواست دردناک او آسوده‏وار زندگى کند، بزرگى(فخر) فروشد تا قضاى الهى و امر نافذش او را فراگیرد و هر که در خداشناسى به استدلال آگاه باشد مصیبتهاى دنیا، هر چند او را با قیچى تکّه تکّه کنند و پراکنده‏اش سازند، بر او سبک آید.

و فرمود علیه السّلام: به راستى، خدا دنیا را خانه آزمایش و آخرت را سراى درنگ، و بلاى دنیا را مایه پاداش آخرت و پاداش آخرت را عوض بلاى دنیا قرار داده است.

و فرمود علیه السّلام: هر که دوستى و نظر خود را (خیرخواهانه) براى تو فراهم آورد (و تقدیمت دارد) تو هم پذیرش خود را براى او آماده دار.  

و فرمود علیه السّلام: هر که خود را سبک شمارد از گزند او ایمن مباش.

و فرمود علیه السّلام: دنیا بازارى است، گروهى در آن سود برند و گروهى دیگر زیان بینند.

و فرمود : همانا، ظالم بردبار بسا که به خاطر بردباریش از ظلم او درگذرند و صاحب حقّ بی ‏خرد بسا که به خاطر بی ‏خردى خود نور حقّ خویش را خاموش سازد.

وفرمود : شکرگزار به خودِ شکر سعادتمندتر است از نعمتى که موجب شکرگزارى او شده است؛ زیرا نعمتها کالاى دنیایند ولى شکر، هم نعمت دنیاست و هم آخرت‏.   

برگرفته ازکتاب رهاورد خرد-ترجمه تحف العقول