اجتماعی

پشیمانى بعد از پریشانى و ...

علّامه جلیل، شیخ عبدالرّحیم تسترى، که افتخار شاگردى شیخ انصارى را داشته است، ماجراى زندگانى خود و چگونگى کرامت حضرت ابوالفضل(ع) را چنین بیان مى‏کند:ادامه مطلب...

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

"اِقرَا بِاسمِ رَبِّکَ الَّذی خَلَقَ" "خَلَقَ الاِنسانَ مِن عَلَقٍ"

"بخوان بنام پروردگارت که آفرید" "آفرید انسان را از خون بسته"

سوره مبارکه علق آیات 1و2

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ

"تِلکَ آیاتُ اللهِ نَتلوها عَلَیکَ بِالحَقِّ وَ اِنَّکَ لَمِنَ المُرسَلینَ"

"این آیات خداست که براستی برای تو میخوانیم و همانا تو از جمله پیغمبران مرسل خواهی بود"

سوره مبارکه بقره آیه 252

 رسول خدا (ص) : هرکس دوستی دنیا و لذائذ آن را بر طلب علم الهی ترجیح دهد مستوجب خشم الهی میشود و در پائین ترین درجات آتش دوزخ با جهودان محشور خواهد بود و درباره چنین افرادی آیه زیر نازل گشته است . سوره بقره آیه 89 : و چون عرضه شد برایشان راه راست و شناختند صحیح بودن آنرا پس کفران این نعمت نمودند و از آن روی برتافتند پس لعنت خدا بر کافران باد.   مکارم الاخلاق صفحه 528

رسول خدا (ص) : ای بندگان خدا شما همانند بیمارانید و خداوند مانند طبیب مصلحت مریض در این است که به دستورات طبیب عمل نماید نه آنکه به چیزی که خود می پسندد اظهار تمایل کند پس تسلیم اوامر و دستورات الهی شوید تا به گروه نجات یافتگان بپیوندید و به خیر و سعادت دست بیابید.    مجموعه ورام جلد 2 صفحه 117

رسول خدا (ص) : در تفسیر قول خدای عزوجل سوره واقعه آیه 10 و 11 (( السابقون السابقون اولئک المقربون )) (( سبقت گیرندگان در انجام اوامر الهی همان مقربان درگاه الهی هستند )) فرمودند : جبرئیل به من خبر داده سابقون علی (ع) و شیعیانش میباشند آنها هستند که به بهشت سبقت گیرند و به جهت کرامتی که خداوند به آنها نموده مقربان درگاه الهی می باشند.   امالی شیخ مفید صفحه 339 ادامه مطلب...

امام کاظم (ع) : علمی که یا گرفتن آن بیش از علوم دیگر بر تو لازم است آن عملی است که خیر و صلاح قلبت را به تو ارائه کند و آخرت تو را اصلاح نماید.       مستدرک الوسائل جلد 2 صفحه 355

امام موسی کاظم (ع) : سعی کنید که دین خدا و دستوراتش را بشناسید و از مقررات آن آگاه گردید و گرنه در نزد خدا و ملائکه و مومنین همانند صحرانشین های نادان و بی فرهنگ خواهید بود.   بحارالانوار جلد 17 صفحه 208

امام کاظم (ع) : هر عبادتیکه از برای خدا کنی در آن عبادت پیش نفس خود صاحب تقصیر باش بدرستیکه بندگان همه در عملهائیکه میکنند میان خود و خدا مقصرند مگر کسی که خدا او را معصوم گردانیده باشد. عین الحیوه صفحه 182

ادامه مطلب...

سخنانی کوتاه اما بسیار عمیق و پر معنی از کلام مولا علی (ع)

- چه بسیار کسان که خداوند با استمرار احسان خود آنان را گرفتار سازد و چه بسیار کسان که چون خداوند گناهانشان را پوشیده دارد، مغرور گردند و چه بسیار کسان که خداوند نام نیکشان را بر زبانها اندازد و آنان فریفته شوند؛ خداوند بنده‏اى را همانند آن که در نافرمانى مهلتش داد، مورد آزمایش قرار نداده است. خداى عزّ و جلّ فرماید: «ما فقط به ایشان مهلت مى‏دهیم تا بر گناه خود بیفزایند» [سوره آل عمران (3)، آیه 178].

 - باید نیاز به مردم و بى‏نیازى از آنها را در دل خود فراهم آورى: نیاز را از نظر نرم گفتارى و گشاده‏رویى و بى‏نیازى را از نظر آبرومندى و عزّت دائمى.

- نه خشمگین شوید و نه خشمگین سازید، سلام را آشکار نمایید و سخن پاک بر زبان رانید.

- شخص بزرگوار اگر مورد مهر قرار گیرد نرم شود و شخص فرومایه هر گاه مورد لطف واقع شود سخت دل گردد.

- آیا براى شما دین‏شناس واقعى را معرفى نکنم؟ دین‏شناس واقعى کسى است که به مردم اجازه نافرمانى ندهد و از رحمت الهى نومیدشان ننماید و از کیفر ناگهانى خداوندى خاطرشان را آسوده نسازد.

و از قرآن به خاطر امور دیگر دست برندارد. در عبادتى که با شناخت توأم نباشد خیرى ندارد و در دانشى که در آن تفکّر نشود، خیرى ندارد و قرائت قرآن که در آن تدبّر صورت نگیرد، خیرى ندارد.ادامه مطلب...

سخنانی کوتاه اما بسیار عمیق و پر معنی از کلام مولا علی (ع)

 - از گنج‏هاى بهشت است: نیکى کردن، پنهانکارى در اعمال نیک، شکیبایى بر بلاهاى سخت و عدم اظهار گرفتاریها و مشکلات.

- خوش اخلاقى بهترین همنشین است و سرآغاز دفتر مؤمن، خوش اخلاقى اوست.   

- زاهد به دنیا کسى است که در مقابل حرام، شکیبایى خود را از دست ننهد و حلال، او را از شکرگزارى غافل نسازد.

- أمیر المؤمنین على علیه السّلام به عبد اللَّه بن عباس نوشت:

امّا بعد، به راستى، گاه آدمى را دست یافتن به چیزى که براى او مقدّر بوده، شادمان مى‏سازد و گاه از دست دادن چیزى که دست یافتن به آن برایش مقدّر نبوده است، غمگین مى‏کند؛ پس باید شادمانى تو به چیزى باشد که براى آخرتت به دست آورده‏اى و اندوهت به چیزى باشد که از آخرتت از دست داده‏اى. هر چه از دنیا به دست‏آورى فراوان شادى مکن و بر آنچه از دنیایت از دست مى‏دهى، تأسف و افسوس مخور؛ باید همه توجّه تو منحصر به کارهاى پس از مرگ باشد.

- أمیر المؤمنین على علیه السّلام در نکوهش دنیا فرمود: آغازش رنج بردن است و پایانش مردن. در حلال آن حساب است و در حرام آن عقاب. هر که در آن تندرست است آسوده و هر که بیمار است پشیمان. هر که در آن بى‏نیاز شود در فتنه و بلا افتد و هر که نیازمند گردد به غم و اندوه گرفتار آید. هر که براى به جنگ آوردنش بکوشد به آن دست نیابد و هر که از به دست آوردن آن باز ایستد، دنیا خود به او روى نهد. هر که به دیده تمنّا در آن نگرد، دیدگانش را کور گرداند و هر که به دیده عبرت به آن نگرد، از بینش و بصیرت برخوردارش نماید.

- دوستت را به اندازه دوست بدار، مبادا که روزى دشمنت شود و دشمنت را به اندازه دشمنى کن که بسا روزى دوستت گردد!

- هیچ بى‏نیازى چون عقل نیست و هیچ فقرى بدتر از جهل نیست.

- ارزش هر کس چیزى است که نیکویش مى‏داند.

- ترس همراه نومیدى است و شرم موجب بى‏بهرگى است و حکمت گمشده مؤمن است که باید در طلب آن باشد گرچه در دست افراد بد باشد.

- اگر حاملان علم، دانش را درست حمل کنند، خدا و فرشتگان و مردمان فرمانبردار الهى، آنان را دوست دارند؛ ولى آنان براى دست یافتن به دنیا آن را به دوش کشیدند و خدا آنان را دشمن گرفت و نزد مردم خوار شدند.

- برترین عبادت، صبر و خاموشى و انتظار فرج است. ادامه مطلب...

ابو نصیر از حضرت صادق نقل کرد که فرمود:

منذر پیامبر اکرم است و هادى امیر المؤمنین علیه السّلام و امامان بعد از او، این معنى آیه «وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ» (سوره رعد آیه 7) است. در هر زمانى باید امامى وجود داشته باشد که راهنما و مفسر باشد. این آیه کسانى را که لزوم وجود امام را در هر عصر انکار می کنند، رد می کند. و اینکه زمین خالى از حجت نیست. چنانچه امیر المؤمنین علیه السّلام مى فرماید: زمین خالى از قائم به حجت خدا نیست یا ظاهر و آشکار و یا ترسان و پنهان تا موجب باطل شدن دلائل و حجتهاى خدا نگردد.

{تفسیر قمى}

به نقل از اکمال الدین محمّد بن مسلم از حضرت باقر علیه السّلام در مورد آیه «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ» (سوره رعد آیه 7) نقل کرد که فرمود امام همان هادى و راهنماى مردم است در زمان خودشان.

به نقل بصائر الدرجات: حمران از حضرت باقر علیه السّلام نقل کرد که در مورد آیه «وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ» (سوره اعراف آیه 181) «از میان مردم گروهى راهنماى به حق هستند و مردم را متوجه حقیقت مى‏کنند» فرمود: آنها ائمه اطهار (ع) هستند.

به نقل از اکمال الدین و امالى صدوق: اعمش از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرد که آن جناب از پدر بزرگوارش از حسین بن علی علیه السّلام فرمود: ما پیشواى مسلمانانیم و حجت خدا بر جهانیان و سرور مؤمنین و رهبر سفید چهرگان و مولاى مؤمنین.

ما موجب امان و آسایش مردمیم در روى زمین همان طور که ستارگان موجب امان اهل آسمانند خداوند به واسطه ما آسمان را نگهداشته که بر زمین فرو نریزد، مگر به اذن و اجازه او و به وسیله ما زمین را نگهداشته که اهلش را تکان ندهد باران به واسطه ما مى‏بارد و رحمت به واسطه ما گسترش مى یابد و زمین نعمتهاى خود را خارج می کند.

اگر نباشد راهنمائى از ما خانواده زمین اهلش را فرو می‏برد.

از زمانى که خداوند آدم را آفرید، زمانى از حجت خالى نبود یا حجتى آشکار و مشهور و یا غائب و مستور و تا روز قیامت از حجت خالى نخواهد بود. اگر چنین نبود خدا پرستش نمی گردید.

سلیمان گفت: به حضرت صادق علیه السّلام عرض کردم چگونه مردم از حجت غائب و مستور بهره‏مند می شوند و استفاده مى‏برند؟ فرمود: همان طورى که از خورشید بهره می برند هنگامى که در پس پرده‏هاى ابر پنهان است.

{ترجمه جلد هفتم بحار الانوار، ج‏1، ص: 6}ادامه مطلب...