اجتماعی

سلام به خدمت دوستان عزیزم؛

با توجه به اینکه به ماه مبارک رمضان نزدیک میشویم این فکر به ذهنم زد که احکامی که در مورد مسائل روزه بیان شده است را برای مخاطبان عزیز روی بلاگ قرار دهم تا اگر نتوانستیم که به رساله ها رجوع کنیم،همینکه در اینترنت میگردیم به احکام این ماه عظیم هم آگاه بشویم.

ضمناً باید عرض کنم که در این پست ها بنده فقط مطالب کلّی را درج کرده ام، اما اگر شما عزیزان سؤالاتی داشتید که مسائل ریزتری را شامل میشد،آنها را در قسمت نظرات برایم بفرستید تا انشاالله پاسخ آنها را نیز در پست های ویژه ای حد اکثر ظرف 24 ساعت برایتان در بلاگ قرار دهم.

برای سلامتی و تعجیل در فرج حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) 3 صلوات ختم بفرمایید

مبطلات روزه { دروغ بستن به خداوند عظیم الشان و پیغمبران (علیهم السلام) و ائمه اطهار (علیهم السلام) }

 

 

1605- اگـر روزه دار بـه گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خداوپیغمبران وائمه (ع) عمدا نسبت دروغ بدهد، اگرچه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است و بنابر احتیاط واجب نسبت دروغ به حضرت زهرا(س) وبه جانشینان پیغمبران گذشته هم عین حکم را دارد.

1606- اگر بخواهد خبرى را که نمى داند راست است یا دروغ نقل کند بنابراحتیاط واجب باید از کسى که آن خبر را گفته، یا از کتابى که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.

1607- اگـر چیزى را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمى شود.

1608- اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل مى کند و چیزى را که مى داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، روزه اش باطل است و در مـاه رمـضـان بـایـد تـا مغرب از آنچه روزه را باطل مى کند خوددارى کند، ولى کفاره بر او واجب نمى شود.

1609- اگر دروغى را که دیگرى ساخته عمدا به خدا و پیغمبر(ص) وجانشینان پیغمبر نـسـبت دهد روزه اش باطل مى شود ولى اگراز قول کسى که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.

1610- اگر ازروزه دار بپرسند که آیا پیغمبر(ص) چنین مطلبى فرموده اندواو جایى که در جـواب بـایـد بـگوید نه، عمدا بگوید بلى، یا جایى که باید بگوید بلى عمدا بگوید نه، روزه اش باطل مى شود.

1611- اگر از قول خدا یا پیغمبر(ص) حرف راستى را بگوید، بعد بگویددروغ گفتم، یا در شـب دروغى را به آنان نسبت دهد و فرداى آن، که روزه مى باشدبگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه اش باطل مى شود.

رساله عملیه حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (دامت برکاته)

 

1605- اگـر روزه دار بـه گـفـتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر (ص) و جانشینان پـیغمبر (ص) عمدا نسبتى را بدهد که دروغ است- اگر چه فورا بگوید دروغ گفتم یا توبه کند- روزه او بـنـابر احتیاط لازم باطل است هم چنین است بنابر احتیاط مستحب دروغ بستن به حضرت زهرا سلام الله علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان.

1606- اگر بخواهد خبرى را که دلیلى بر حجیت او ندارد، و نمى داند راست است یا دروغ، نقل کند، بنابر احتیاط واجب باید از کسى که آن خبر را گفته، یا از کتابى که آن خبر در آن نوشته شده نقل نماید.

1607- اگر چیزى را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمى شود.

1608- اگـر چـیزى را که مى داند دروغ است به خدا و پیغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، باید بنابر احتیاط لازم روزه را تمام کند و قضاى آن را هم به جا آورد.

1609- اگـر دروغـى را کـه دیـگـرى ساخته عمدا به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر نسبت دهد، بنابر احتیاط لازم روزه اش باطل مى شود، ولى اگر از قول کسى که آن دروغ را ساخته نقل کند اشکال ندارد.

1610- اگر از روزه دار بپرسند که آیا پیغمبر صلى الله علیه وآله چنین مطلبى فرموده اند و او جایى که در جـواب بـایـد بگوید نه، عمدا بگوید، بلى، یا جایى که باید بگوید بلى عمدا بگوید نه، روزه اش بنابر احتیاط لازم باطل مى شود.

1611- اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستى را بگوید بعد بگوید دروغ گفتم، یا در شب به دروغ به آنان نسبتى بدهد و فرداى آن که روزه مى باشد بگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه اش باطل مى شود، مگر آن که مقصودش بیان حال خبرش باشد.

رساله عملیه حضرت آیت الله سیستانی (دامت برکاته)

 

1354- هرگاه روزه دار دروغى به خدا و پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) و جانشینان معصوم او(علیهم السلام) نسبت دهد خواه با گفتن باشد، یا نوشتن، یا اشاره و مانند آن، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل مى شود، هر چند بلافاصله توبه کند. دروغ بستن به سایر انبیا و فاطمه زهرا(علیها السلام) نیز همین حکم را دارد.

1355- هرگاه بخواهد خبرى را نقل کند که از راست یا دروغ بودن آن اطلاعى ندارد، باید از کسى که آن خبر را گفته، یا از کتابى که در آن نوشته شده نقل نماید، مثلاً بگوید: فلان راوى چنین مى گوید و یا در فلان کتاب چنان نوشته شده است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود…

1356- اگر چیزى را به اعتقاد این که راست است از قول خدا یا پیغمبر(صلى الله علیه وآله)نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش صحیح است، ولى بعکس اگر چیزى را دروغ مى دانست و به خدا و پیغمبر نسبت داد و بعداً معلوم شد صحیح بوده، روزه اش اشکال دارد.

1357- اگر دروغى را که دیگرى ساخته عمداً به خدا و پیغمبر نسبت دهد روزه اش اشکال دارد.

1358- اگر از شخص روزه دار سؤال کنند که آیا پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) چنین مطلبى را فرموده، و او عمداً بگوید: آرى، در حالى که پیغمبر(صلى الله علیه وآله) نگفته باشد، یا بگوید: نه، درحالى که پیغمبر(صلى الله علیه وآله) گفته باشد، روزه اش اشکال دارد.

1359- اگر در نقل احکام شرعیه عمداً دروغ گوید، مثلاً واجبى را غیر واجب و حرامى را حلال ذکر کند، اگر منظورش نسبت دادن آن حکم به خدا یا پیغمبر(صلى الله علیه وآله)باشد، روزه اش اشکال دارد و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است کار حرامى کرده، اما روزه اش باطل نمى شود و کسى که بدون اطلاع، حکم مشکوکى را نقل مى کند، نیز همین حکم را دارد.

رساله عملیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی (دامت برکاته)

 

1667- اگر روزه دار با گفتن یا با نوشتن یا با اشاره و مانند آنها به خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله) و جانشینان آن حضرت(علیهم السلام) عمداً نسبت دروغ بدهد، اگرچه فوراً بگوید: «دروغ گفتم» یا توبه کند، روزه او باطل است و بنابر احتیاط واجب حضرت زهرا(علیها السلام) و سایر پیامبران و جانشینان آنان(علیهم السلام) نیز همین حکم را دارند.

1668- اگر بخواهد خبرى را که نمى داند راست است یا دروغ نقل کند، بنابر احتیاط واجب باید از کسى که خبر را گفته یا از کتابى که آن چیز در آن نوشته شده نقل نماید، لکن اگر خودش نیز خبر بدهد، روزه او باطل نمى شود.

1669- اگر چیزى را با اعتقاد به این که راست است از قول خدا یا معصومان(علیهم السلام) نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمى شود.

1670- اگر بداند دروغ بستن به خدا و معصومان(علیهم السلام) روزه را باطل مى کند و چیزى را که مى داند دروغ است به آنان نسبت دهد و بعد بفهمد آنچه را که گفته راست بوده، به احتیاط واجب باید آن روز را امساک کند و سپس روزه را قضا نماید.

1671- اگر دروغى را که دیگرى ساخته عمداً به خدا و معصومان(علیهم السلام)نسبت دهد روزه او باطل مى شود ولى اگر از قول کسى که آن دروغ را ساخته نقل کند، اشکال ندارد.

1672- اگر از روزه دار بپرسند: «آیا پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین مطلبى فرموده اند؟» و او جایى که در جواب باید بگوید: «نه»، عمداً بگوید: «بلى»، یا جایى که باید بگوید: «بلى»، عمداً بگوید: «نه»، روزه او باطل مى شود.

1673- اگر از قول خدا یا معصومان(علیهم السلام) حرف راستى را بگوید و بعد بگوید: «دروغ گفتم» یا در شب دروغى را به آنان نسبت دهد و فرداى آن روز که روزه مى باشد بگوید: «آنچه دیشب گفتم راست است»، روزه او باطل مى شود.

1674- نسبت دادن دروغ به خدا و معصومان(علیهم السلام) از روى شوخى، به نحوى که به هیچ وجه معناى آن را قصد نکند و شوخى بودن آن براى شنونده و گوینده معلوم باشد، هر چند بى ادبى است ولى روزه را باطل نمى کند.

رساله عملیه حضرت آیت الله موسوی اردبیلی (دامت برکاته)

منبع : 2taii.mihanblog.com